Öğretmenlerin Kendi Mesleki Gelişim İhtiyaçlarına İlişkin Bir Olgubilim Çalışması

##plugins.themes.academic_pro.article.sidebar##

Yayınlanmış Ara 29, 2021
Download
PDF
Statistic

İstatistikler

Ölçüm Çağrılıyor ...
Cilt 1 Sayı 3 (2021): Aralık 2021

##plugins.themes.academic_pro.article.main##

İhsan Topcu
Cumhuriyet Üniversitesi
https://orcid.org/0000-0002-6712-3238
Celal Teyyar Uğurlu
Cumhuriyet Üniversitesi
https://orcid.org/0000-0002-7933-9327
Fatma Köybaşı Şemin
Cumhuriyet Üniversitesi
https://orcid.org/0000-0002-8684-1235

Özet

Eğitim sisteminin niteliğini ve etkililiğini belirleyen en önemli unsur öğretmenlerdir. Öğretmenlik mesleği toplumdaki diğer mesleklerden farklı görülmekte ve mesleğin etkililiğini ve sürekliliğini sağlamak amacıyla sürekli çalışmalar yapılmaktadır. Bu çalışmalarda üzerinde durulan hususların başında öğretmenlerin mesleki gelişimlerinin sağlanması gelmektedir. Öğretmenlerin başarısı büyük ölçüde kendilerini sürekli geliştirmelerine ve değişen koşullara göre ortaya çıkan yeni eğitim anlayışına uygun donanımlara sahip olmaya bağlıdır. Bu çalışmanın amacı öğretmenlerin mesleki gelişim ihtiyaçlarını ortaya koymaktır. Böylece okullarımızda görev yapan öğretmenlerin mesleki gelişimine katkıda bulunmak ve daha nitelikli öğretmenler aracılığıyla okullarımızın geliştirilmesini ve ülkemizde etkili okulların oluşmasını sağlamaktır. Çalışma nitel yöntemle yürütülmüş ve olgu bilim deseninde bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme ve maksimum çeşit örneklemesi ile belirlenmiştir. Öğretmenlerin mesleki gelişim olgusu ve ihtiyaçlarına ilişkin görüşleri araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Verile içerik analizi yoluyla analiz edilmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre öğretmeler mesleki gelişim olarak sürekli kendilerini geliştirmeyi, yenilikleri izlemeyi ve değişime ayak uydurmayı anlamaktadırlar. Öğretimsel etkinlikleri daha iyi planlayıp uygulayabilmek için mesleki gelişimi gerekli gördükleri anlaşılmaktadır. Öğretmenlerin mesleki gelişim ihtiyaçlarının karşılanmadığı gelişim alanların olduğu anlaşılmaktadır. Öğretmeler sınıf yönetimi, ölçme ve değerlendirme, öğretim ilke ve yöntemleri, rehberlik ve veli-öğretmen iletişimi gibi alanlarda mesleki gelişim ihtiyacı duymaktadırlar.  Bunun etkili olarak sağlanabilmesi için mentörlük uygulamasını, MEB’in üniversitelerle iş birliği yapmasını ve mesleki grupların teşvik edilmesini önermektedirler.


 

##plugins.themes.academic_pro.article.details##

TrDoi
https://trdoi.org/10.27579808/e-ijpa.45
Creative Commons License

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License ile lisanslanmıtır.

Atıf için
Topcu, İhsan, Uğurlu, C. T., & Şemin, F. K. . (2021). Öğretmenlerin Kendi Mesleki Gelişim İhtiyaçlarına İlişkin Bir Olgubilim Çalışması. E-Uluslararası Pedandragoji Dergisi, 1(3), 1–16. Erişim bağlantısı: https://e-ijpa.com/index.php/pedandragoji/article/view/45

Referanslar

  1. Avalos, B. (2011). Teacher professional development in teaching and teacher education over ten years, Teaching and Teacher Education. 27 (1), 10-20.
  2. Akbari, R. & Allvar, N. K. (2010). L2-Teacher characteristics as predictors of students’ academic achievement. The Electronic Journal for English as a Second Language, 13 (4), 1-22.
  3. Bassey, M. (1998). Action research for improving educational practice. Teacher research and
  4. school improvement: Opening doors from the inside, 93-108.
  5. Baştürk, S. (2012). Sınıf öğretmenlerinin öğrencilerin matematik dersindeki başarı ya da başarısızlığına atfettikleri nedenler. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (7), 105-118.
  6. Beyhan, A. (2013). Eğitim örgütlerinde eylem araştırması. Bilgisayar ve Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 65-89.
  7. Can, E. (2019). Öğretmenlerin meslekî gelişimleri: Engeller ve öneriler. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal Of Qualitative Research In Education, 7(4), 1618-1650.
  8. Creswell, J.W. (2003). Research design: Qualitative, quantitative, andmixedmethod approaches (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  9. Christensen, L.B., Johnson, R. B., & Turner, L.A. (2014). Research methods, design, and analysis. (12th Edition). Global Edition: Pearson.
  10. Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement: A Review of state policy evidence, Education Policy Analysis Archives.
  11. Darling-Hammond, L., Hyler, M. E. & Gardner, M. (2017). Effective teacher professional development. Palo Alto, CA: Learning Policy Institute.
  12. Eğitim Bir Sen (2008). Öğretmenlerin meslek memnuniyeti araştırması. Ankara: Eğitim Bir Sen.
  13. Eğitim Bir Sen (2012). Dünyada ve Türkiye’de öğretmenlik mesleği. Ankara: Eğitim Bir Sen.
  14. Eğitim Bir Sen (2016). Öğretmenlik mesleği ve mesleğin statüsü. Ankara: Eğitim Bir Sen.
  15. Elçiçek, Z. (2016). Öğretmenlerin mesleki gelişimine ilişkin bir model geliştirme çalışması. (Yayımlanmamış doktora tezi),. Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep, Türkiye.
  16. Elo, S., & Kyngäs, H. (2007). The qualitative content analysis process. Journal of Advanced Nursing, 62(1), 107-115.
  17. Erişen, Y. (1998). Öğretmenlere yönelik hizmet içi eğitim programları geliştirmede eğitim ihtiyacı belirleme süreci. Milli Eğitim Dergisi, 140, 39-43.
  18. Graneheim, U. H., & Lundman, B. (2004). Qualitative content analysis in nursing research: concepts, procedures and measures to achieve trustworthiness. Nurse education today, 24(2), 105-112.
  19. Gürkan, H. &. Toprakcı, E. (2018). İlkokul Müdürlerinin Mesleki Gelişimi, E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 2, 2018, ss. 64-81, DOI: 10.19160/ijer.434582
  20. Karataş, İ. &. Toprakcı, E. (2019). İngilizce Öğretim Elemanlarinin Ders Denetim Yöntemi Olarak Meslektaş Rehberliğine İlişkin Görüşleri E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 2, 2019, ss. 51-79, DOI: 10.19160/ijer.600152
  21. MEB. (2006). Millî Eğitim Bakanlığı hizmetiçi eğitim faaliyetlerinin değerlendirilmesi. Ankara: EARGED.
  22. MEB. (2008). Sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyacının belirlenmesi. Ankara: EARGED.
  23. MEB. (2017). Hizmet içi eğitim yönetmeliği, http://mevzuat.meb.gov.tr/html/51.html adresinden 05.02.2018 tarihinde indirilmiştir.
  24. Miles, M.B. & Huberman, A.M. (2016). Nitel veri analizi. (Çev.Ed. S.Akbaba Altun ve A. Ersoy), Ankara: Pegem.
  25. Mills, G. E. (2003). Action research a guide for the teacher researcher (2nd. ed.). Boston:Pearson. Education.
  26. Molnar, A., Wilson, G., Allen, D &Foster, S. (2002). The professional development needs of teachers in SAGE Classrooms: Survey results and analysis. Arizona State University.
  27. NCES, National Center for Education Statistics. (1999) Teacher quality: A Report on the preparation and qualifications of public school teachers. Washington, DC: U.S. Department of Education.
  28. OECD. (2005). Teachers matter: Attracting, developing and retaining effective teachers.
  29. OECD. (2009). Creating effective teaching and learning environments First results from TALIS. Teaching and Learning International Survey.
  30. Örücü, E. & Yumuşak, S. (2005). Örgütlerde işgören eğitimi üzerine bir alan araştırması. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(2),
  31. Özoğlu, M., Gür, B. & Altunoğlu, A. (2013). Türkiye ve dünyada öğretmenlik: Retorik ve pratik. Ankara: Eğitim Bir Sen Yayınları.
  32. Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev. Ed. M.Bütün, S.B. Demir), Ankara: Pegem.
  33. Robson, C. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri, gerçek dünya araştırması. (Çev. Şakir Çınkır ve Nihan Demirkasımoğlu) Ankara: Anı.
  34. Starks, H., & Trinidad, S. B. (2007). Choose your method: A comparison of phenomenology, discourse analysis, and grounded theory. Qualitative Health Research, 17(10), 1372-1380
  35. Şahin, Ü. & Türkoğlu, A. (2017). Sınıf öğretmenlerine yönelik hizmet içi eğitim model önerisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 14 (37), 90-104.
  36. Taylor, M., Yates, A., Meyer, L. & Kinsella, P. (2011). Teacher professional leadership in support of teacher professional development, Teaching and Teacher Education. 27 (1), 85-94.
  37. Tuzcuoğlu, S. (1994). Meslek seçimi ve önemi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı 6. 265-280.
  38. UNESCO.(2006). Teachers and educatıonal quality: Monitoring global needs for 2015. Montreal: UNESCO Institute for Statistics.
  39. Yağar, F. & Dökme, S. (2018). Niteliksel araştırmaların planlanması: araştırma soruları, örneklem seçimi, geçerlik ve güvenirlik. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3 (3), 1-9.
  40. Yıdırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (7. Baskı). Ankara: Seçkin.
  41. Warner, R. (2018). Education policy reform in the UAE: Building teacher capacity. Policy Brief, No.49.
  42. World Bank Group, (2017). What do teachers know and do? Does it matter? Policy Research Working Paper 7956.