Okul Çalışanlarına Yönelik Saldırıların Etkilerinin İncelenmesi

##plugins.themes.academic_pro.article.sidebar##

Yayınlanmış Nis 30, 2021
https://doi.org/10.7051/e-ijpa.10
Download
PDF
Statistic

İstatistikler

Ölçüm Çağrılıyor ...
Cilt 1 Sayı 1 (2021): Nisan 2021

##plugins.themes.academic_pro.article.main##

Fatih Arslan
Milli Eğitim Bakanlığı
Erdal Toprakçı
Ege Üniversitesi

Özet

Bu araştırmanın amacı, okul çalışanlarının kendilerine yönelik yapılan saldırılar sonrasında saldırıların kendilerinde nasıl bir etki yarattığını ortaya çıkarmaktır. Araştırma, nitel araştırma türünde, durum deseni modeliyle yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2019-2020 eğitim-öğretim yılı güz döneminde İzmir ilinin Konak ilçesinde bulunan Milli Eğitim Bakanlığına bağlı 17 okul çalışanı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplamak için araştırmacı tarafından geliştirilen ve uzman görüşüne başvurulan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Okul çalışanlarının kendilerine yönelik yapılan saldırılar sonrasında etkilendikleri unsurları ortaya çıkarmak amacıyla okul çalışanları (yönetici, öğretmen, memur, hizmetli) ile yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen veriler içerik analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgulara göre şiddetin okul çalışanlarının sosyal çevresindeki arkadaşlık ve akrabalık ilişkilerini olumsuz yönde etkilediği görülmüştür. Psikolojik olarak okul çalışanlarında kendilerine karşı sevgi ve saygıyı azalttığı, kaygıyı arttırdığı, zihinsel yönden unutkanlık ve kafa karışıklığı oluşturduğu bulgusuna varılmıştır. Bunun yanı sıra saldırı sonrasında okul çalışanlarının iş arkadaşları, yöneticileri, öğrencileri ve veli ile olan ilişkilerini azalttığı görülmüştür. Araştırma sonucunda okul çalışanlarının saldırı sonrasında psikolojik, sosyal ve mesleki yönden etkilendiği sonucuna varılmıştır. Yasama organı tarafından; Cezai Müeyyidelerin caydırıcı olması için gerekli yasal düzenlemeler yapılabilir, Milli Eğitim Bakanlığı yöneticileri tarafından ise şiddete uğrayan personellere psikolojik destek sağlanabilir, şiddetle başa çıkma yönünden mesleki eğitimler verilebilir ve sosyal medya platformlarında okul çalışanlarına yönelik oluşabilecek olumsuz düşüncelerin önüne geçilmesi yönünde çalışmalar yapılabilir.

##plugins.themes.academic_pro.article.details##

TrDoi
https://trdoi.org/10.27579808/e-ijpa.10
Creative Commons License

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License ile lisanslanmıtır.

Atıf için
Arslan, F., & Toprakçı, E. (2021). Okul Çalışanlarına Yönelik Saldırıların Etkilerinin İncelenmesi. E-Uluslararası Pedandragoji Dergisi, 1(1), 1–21. https://doi.org/10.7051/e-ijpa.10

Referanslar

  1. Agnew, R. (1992). Foundation For A General Strain Theory Of Crime And Delinquency. Criminology, 30, 47-87
  2. Akar, H. (2016). Eğitimde nitel araştırma desenleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  3. Alkan, H.B.(2007). İlköğretim öğretmenlerinin istenmeyen davranışlarla baş etme yöntemleri ve okulda şiddet. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Niğde Üniversitesi, Niğde.
  4. Altay, M.(2007). Okul yöneticilerinin mesleki tükenmişlik düzeyleri ile çok boyutlu algılanan sosyal destek düzeyleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Osmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
  5. Altunay, E., Oral, G. ve Yalçınkaya, M. (2014). Eğitim kurumlarında mobbing uygulamalarına ilişkin nitel bir araştırma, Sakarya University Journal of Education, 4/1 ss. 62-80.
  6. Atmaca, T. ve Öntaş, T.(2014). Velilerin öğretmenlere uyguladığı şiddete yönelik nitel bir araştırma. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi. 2,(1), 52-68.e-ISSN:2148-2667
  7. Aytaç, S., Bayram,N. ve Bilgel, N.(2005). Çalışma Yaşamında Yeni Bir Baskı Aracı: Mobbing. XIII. Ulusal Yönetim Ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.İ İşletme Bölümü, 333-337,İstanbul.
  8. Baltacı, A.(2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7,(1). 231-274.
  9. Bucher, K.T. ve Manning, M.L. (2005). Creating safe schools. The Clearing House, 79(1), 55- 60.
  10. Budak, S.(2003).Psikoloji sözlüğü. (2.bs.), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  11. Bulut, H.U.(2007). Ortaöğretim öğretmenlerinde psikolojik şiddet düzeyi, mobbing. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
  12. Bursalıoğlu, Z. (2015). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. (19. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  13. Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, K.Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (12. Basım). Ankara: Pegem A.
  14. Brouwers, A. & Tomic, W.(1999). Teacher burnout, perceived self-efficacy inclassroom management, and student disruptive behaviour in secondary education.Curriculum and Teaching, 14(2),7-26.
  15. Calhoun, C. and R.C Solomon. (1984) What is Emotion, New York: Oxford University Press
  16. Cemaloğlu, N. Ertürk, A.(2007).Öğretmenlerin maruz kaldıkları yıldırma eylemlerinin cinsiyet yönünden incelenmesi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 345-362.
  17. Çankaya, H., Töremen, F. ve Şanlı, Ö. (2011). Okul güvenliğinin ilköğretim okulu öğretmenlerinin kaygı,motivasyon ve iş doyumu düzeyleri üzerindeki etkisi, Gümüşhane Ünv., Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, Sayı:3, 81-98.
  18. Çelik, K. (2005). Eğitimde acil durum yönetimi modeli önerisi. Eğitim Araştırmaları, 5(20), 87- 98.
  19. Çivilidağ, A.(2003). Anadolu Lisesi ve özel lise öğretmenlerinin iş tatmini, iş stresi ve algılanan sosyal destek düzeylerinin karşılaştırılmasına yönelik bir analiz, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  20. Davidson, L. M. ve Demaray, M. K. (2007). Social Support As A Moderator Between Victimization And İnternalizing – Externalizing Distress From Bullying, School Psychology Review, 36(3), 383-405.
  21. Di Martino,V., Hoel,H.&Cooper, C. L.(2003), Preventing Violence and Harassment in the Workplace, European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions, Dublin.
  22. Dönmez, B.(2001).Okul güvenliği sorunu ve okul yöneticisinin rolü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 7(25), 63-74.
  23. Erdemli, Ö. (2018). Öğretmene yönelik şiddet:Medyaya yansıyan olayların incelenmesi.Ankara.Erişim adresi https://www.researchgate.net/publication/325853703. Erişim Tarihi 12.07.2020
  24. Ertürk, A.(2005). Öğretmen ve okul yöneticilerinin okul ortamında maruz kaldıkları yıldırma eylemleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, ANKARA.
  25. Gökçe, A.T. (2006). İş yerinde yıldırma: özel ve resmi ilköğretim okulu öğretmen ve yöneticileri üzerinde yapılan bir araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  26. Gözütok, F.D. (2008). Eğitim ve Şiddet, Gazi Kitapevi, Ankara.
  27. Hecker, T.E. (2007). Workplace mobbing: a discussion for librarians.The Journal of Academic Librarianship, 33 (4), pp. 439-445.
  28. Heimer, K. (1997). Socioeconomic status, subcultural definitions and violent delinquency, Social Forces, Vol. 75 Issue 3, p799, 35p
  29. Hoang, F.Q. (2001). Addressing school violence. FBI Law Enforcement Bulletin, 70 (8): 18-24.
  30. İsmetoğlu, M. (2017). Branş öğretmenlerinin çok kültürlü yeterlik düzeyleri ve iş yaşam kalitesine yönelik algıları. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
  31. Jang, S. J. ve Johnson, B. J. (2003). Strain, negative emotions, and deviant coping among African Americans: A test of general strain theory. Journal of Quantitative Criminology, 19 (1), 79-105.
  32. Karaman, M. ve diğerleri (2013).Sakarya ilinde görev yapan öğretmenlerin gözüyle “öğretmenlik mesleğinin statüsü ve saygınlığı. Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınları No: 6, 104-110. ISBN: 978-605-4735-23-5,Sakarya
  33. Kessinger, J.A.(2000). The role of staffing ratios in patients assaults at an ınpatient psychiatric facility. A Thesis Master of Science in Nursing, Faculty of the Allan&Donna Lansing School of Nursing, S: 1, 56-68. Kentucky, USA.
  34. Köknel, Ö.(2006). Bireysel ve Toplumsal Şiddet, 5. Baskı, İstanbul: Altın Yayınları.
  35. Lamya, A.E.(2016). Violenceagain stteachers in Morocco: Elementaryan decondary schools. A Research Project. Moulay Ismail University.
  36. Miller, T. W., Clayton, R., Miller, J. M., Bilyeu, J., Hunter, J., ve Kraus, R. F. (2000). Violence in schools: Clinical issues and case analysis for high-risk children. Child Psychiatry and Human Development, 30(4), 255-272
  37. Moses, R. (1996). Şiddet Nerede Başlıyor?, Cogito, 23-27, 6-7.
  38. Muthukrishna, N., Ngakane,M. V., Ngcobo,E. (2012). Experiencing violence in schools: voices of learners in the lesotho context, school of education and development, University of KwaZulu-Natal, Private Bag X03, 39-48. Ashwood 3605, South Africa.
  39. Parladır, S. (2009).Okullarda şiddetin kaynaklarına ilişkin öğretmen, yönetici ve öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz, Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  40. Procidano, M.E., Heller,K. (1983). Measures of perceived social support from friends and from family: three validation studies, American Journal of Community Psychology, 11(1), 1-24
  41. Ratcliff, D. (1995). Validity and reliability in qualitative research. http://qualitativeresearch. ratcliffs.net/Validity.pdf. Erişim Tarihi 11.08.2020
  42. Sarason, I.G ve ark. (1985). Life events, social support and illness, Psychosomatic Medicine, 47(2), 37-67.
  43. Taşdan, M. ve Erdem, M.(2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş yaşamı kalitesi ile örgütsel değer algıları arasındaki ilişki düzeyi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 92-113.
  44. Tatlılıoğlu, K.(2016). Okullarda şiddet ve zorbalık: Risk faktörleri, koruma, önleme ve müdahale hizmetleri: Konya Örneği, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (12), 209-231.
  45. Tezcan,M.(1996). Bir şiddet ortamı olarak okul. Cogito, 105-108, 6-7.
  46. Thoits, P. (1986). “Social Support as Coping Asistance”, Journal of Consulting and Clinical Psychology, 54(4), 416-423
  47. Tınaz, P.(2006). İş yerinde psikolojik taciz (mobbing), Çalışma ve toplum Dergisi, 4(4),13-28.
  48. Torun, A.(1995). Tükenmişlik, Aile Yapısı Ve Sosyal Destek İlişkileri Üzerine Bir İnceleme. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  49. Toprakçı, E.(2017).Sınıf Yönetimi. Pegem Akademi (78-82). Ankara.
  50. Tutar, H.(2004). İşyerinde psikolojik şiddet sarmalı: Nedenleri ve sonuçları. Yönetim Bilimleri Dergisi. 2(2), 101-128
  51. Yaman,E., Vidinlioğlu, Ö. ve Çitemel, N. (2010).İşyerinde psikoşiddet, motivasyon ve huzur: öğretmenler çok şey mi bekliyor? Psikoşiddet mağduru öğretmenler üzerine, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (1), 1136-1151.
  52. Yavuzer, Y.(2011). Okullarda saldırganlık/şiddet: Okul ve öğretmenlerle ilgili risk faktörleri ve önleme stratejileri. Milli Eğitim Dergisi, S: 192 (43-61)
  53. Yıldırım,D.,Yıldırım,A. ve Timuçin A.(2007). “Mobbing Behaviors Encountered by Nurse Teaching Staff”, Nursing Ethics, 14 (4), 447- 463
  54. Yıldırım,A., Şimşek H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin yayıncılık.
  55. Vartia, M. (1996). “The Sources Of Bullying- Psychological Work Environment And Organisational Climate”,European Journal Of Work And Organizational Psychology, 5(2), 203-214.
  56. Zülâl, A. (2001). Şiddet. Bilim ve Teknik Dergisi, Sayı.399, 191-209. TÜBİTAK Yayınları.